مقایسه میزان موفقیت، عوارض و رضایت‌مندی بیماران در جراحی نفرولیتوتریپسی پوستی، در وضعیت‌های سوپاین(طاقباز) و پرون(دمر) تحت بی حسی نخاعی

زمینه و هدف: با توجه به اختلاف نظر در خصوص بهترین وضعیت جهت عمل نفرولیتوتریپسی پوستی، هدف این مطالعه مقایسه میزان موفقیت، عوارض و رضایت‌مندی بیماران در عمل نفرولیتوتریپسی پوستی در دو وضعیت سوپاین و پرون با بی‌حسی نخاعی بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مبتلا به سنگ کلیه و کاندید عمل نفرولیتوتریپسی به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه اول در وضعیت سوپاین نفرولیتوتریپسی به روش استاندارد انجام شد، گروه دوم بعد از چرخش بیمار به وضعیت پرون مشابه گروه اول نفرولیتوتریپسی انجام شد. بعد از عمل میزان رضایت‌مندی بیماران از موقعیت حین عمل با فرم رضایت سنجی بک در هر دو گروه ارزیابی شد. دو هفته بعد، بیماران پذیرش و موفقیت عمل با سونوگرافی ورادیوگرافی ارزیابی شد. داده‌های جمع‌آوری شده با نرم‌افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: مدت بستری در بیمارستان در گروه سوپاین 02/1±44/2 روز و در گروه پرون 56/0±12/2 روز بود. میزان رضایت‌مندی بیماران در گروه وضعیت سوپاین، 7/89 درصد و در وضعیت پرون 3/61 درصد بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری مشاهده شد(018/0=p). میزان کارایی و پاک‌سازی از سنگ در دو گروه سوپاین و پرون به ترتیب 69 و4/58 درصد بود(19/0=p). نتیجه‌گیری: انجام نفرولیتوتریپسی در وضعیت سوپاین یک روش ایمن و با کارایی مشابه نسبت به روش پرون جهت درمان سنگ‌های ادراری می‌باشد و رضایت مندی بیماران نیز از این وضعیت بیشتر است هر چند مطالعات مشابه با حجم نمونه بیشتر ضروری می‌باشد.